Evenals andere poorten was de Danielspoort of het Berkenstraatje, alias 't Steegie zonder End aan het Levendaal tussen Geregracht en Korevaarstraat berucht om de slechte woonkwaliteit. Zo zijn er in 1896 voor ca. 30 bewoners slechts twee 'privaten' (plee's) beschikbaar, terwijl B.& W. menen dat het er minstens vier moeten zijn. F.J. Beukering, eigenaar van huisje nr. 7, weigerde om de voorgeschreven verbeteringen uit te voeren en toen hij door B.& W. werd ontboden, verscheen hij niet. En 'wat de overige perceelen in de poort aangaat, zoo laten deze zeer veel te wenschen over. De oppervlakte der vertrekken is klein, de toevoer van licht en lucht gebrekkig, de toestand van onderhoud weinig gunstig. Naar onze meening staan deze perceelen - afgezien van de quaestie der privaten - op de grens waar bewoonbaarheid ophoudt en onbewoonbaarheid aanvangt.' Toch gaat de gemeente niet over tot onbewoonbaarverklaring. In 1906 is dat wel het geval en drie jaar later wordt de poort gesloopt voor de aanleg en bebouwing van de nieuwe Oranjeboomstraat.