De Dishof is pas in het laatste kwart van de 19e eeuw gesticht; het oudste (kranten)bericht dateert van 1894. Een jaar later wordt een van de negen huisjes, voorzien van duinwater, voor fl. 1,35 per week te huur aangeboden. Als in zoveel andere poorten laat de woon-kwaliteit alles te wensen over. Naar aanleiding van het woningonderzoek van 1922 wordt opgemerkt dat de woningen slechts uit één vertrek bestaan en de bevloering slecht is.
Als gevolg daarvan wordt in augustus 1923 voorgesteld om de huisjes onbewoonbaar te verklaren.
Kennelijk zijn de woningen in 1926 ontruimd en dat bood voor P. Stoeken de gelegenheid vergunning te vragen om het huisje nr. 6 voor zijn stomerij te gebruiken. Daarna vernemen wij niets meer van de Dishof.
Of de woningen rond 1890 echt nieuw waren valt nog te bezien. Mogelijk bestonden ze al en waren het de opgekalefaterde huisjes in een slopje dat volgens een 18e -eeuwse waarbrief bekend stond als Het Kruys.
De ligging van de Dishof binnen het bouwblok Vollersgracht, Oude Vest, Jan Vossensteeg en Noord Rundersteeg